ج. با اجازه‌ى تمام ورثه مانعى ندارد.

ج. از قيمت اعيانى باغچه از قبيل درخت و غيره. (مسأله ٢٢۴٨ رساله.)

ج. اگر اطمينان‌آور باشد، بلى کفايت مى‌کند.

ج. همسر سهم الارث خود را طبق مسأله‌ى ٢٢۴٨ مى‌برد و هر يک از فرزندان پسر او دو برابر دختر سهم مى‌برد.

ج. ميزان، نظر مجتهد خودش هست و احتياط در اجازه‌ى حاکم است.

ج. با وجود دايى پدر و مادرى، عمّه‌ى پدرى هم ارث مى‌برد و در فرض مسأله نصف ترکه از شوهر و ثلث براى دايى و بقيّه از آن عمّه است.

ج. مانع نمى‌شود.

ج. در فرض مسأله، پدر از ترکه‌ى زوجه خود يک‌چهارم ارث مى‌برد، ولى اگر نفقات مادر را نداده است، ضامن است و بايد بپردازد و اگر مهريّه هم نداده است، بايد مهريّه را هم بدهد.

ج. اگر هبه صحيح بوده و اقباض شده است، وارثين نمى‌توانند مال موهوب را ببرند و بگيرند.

ج. خير، جايز نيست و ضامن هم هستيد.