ج. فوريّت دارد و هر وقت بخواند ادا است و اگر از روى نافرمانى به تأخير بيندازد، باز هم اداى آن واجب فورى است.

ج. براى هر يک، نماز آيات واجب مى‌شود.

ج. هر چه يقين دارد که بر او واجب بوده را بايد قضا کند و به جا آورد.

ج. نشستن رو به قبله مستحب است و شرط صحّت نماز جمعه نيست و نماز را باطل نمى‌کند.

ج. بله.

ج. از اوّل آفتاب روز عيد است تا ظهر.

ج. خير لازم نيست.

ج. نافله صبح را بعد از تمام شدن نماز شب تا طلوع سرخى از طرف مشرق مى‌شود خواند و بعد از آن، اوّل نماز صبح و بعد از آن نافله صبح را بخوانند. و هر نافله‌اى که وقت مخصوص دارد، بعد از آن وقت مستحب است آن را قضا کرد. (مسأله ١١٢٩ رساله).

ج. اگر مى‌تواند بايد به پهلوى راست بخوابد و اگر نمى‌تواند بنابر احوط به پهلوى چپ بخوابد؛ و اگر آن هم ممکن نيست به پشت بخوابد به طورى که کف پاهاى او رو به قبله باشد و اگر آن هم ممکن نيست به هر صورتى که ممکن است نماز بخواند، ولى تا حد امکان طورى باشد که نزديک‌تر به نماز کسى که به طورى عادى نماز مى‌خواند باشد وگرنه بايد نزديک‌تر به نماز کسى که ايستاده نماز نمى‌خواند، با رعايت مراتبى که ذکر شد، باشد.

ج. به پاسخ سؤال قبلى و نيز مسأله ۶۵۶ رساله رجوع شود.