ج. محتمل، تخيير او است در تحيض به عدد معتاد او در هر طرف از اطراف احتمال عادت سابقه، لکن احتياط در تحيض در ابتداى رؤت خون در اوّل اطراف احتمال در صورت عدم تمييز مخالف، ترک نشود. وبه همين ترتيب در ماه‌هاى ديگر در صورت استمرار.

ج. اگر زن احراز کرده که ترشحات مزبور خون نيست حکم خون ندارد و همين طور اگر شک دارد و با تفحص علم به خون بودن پيدا نشد حکم خون را ندارد.

ج. زنى که شک دارد يائسه است يا نه خود را يائسه به حساب نياورد.

ج. نماز احتياط را در حال حيض نمى‌تواند بخواند اما بنابر احتياط واجب هم سجده سهو را بلافاصله در حال حيض به جا آورد و هم پس از پاک شدن دوباره تکرار کند.

ج. بله مى‌توانند.

ج. به طور کلى خضاب کردن با حنا يا چيز ديگر براى حائض کراهت دارد.

ج. هر گاه مرد در روزه ماه رمضان يا در حال حيض با زن نزديکى کند معصيت کرده، ولى اگر بچه‌اى از آنان به دنيا بيايد، حلال زاده است.

ج. در اين صورت مى‌تواند حج افراد را به جا آورد و بعد از فراغت، عمره مفرده به جا آورد مانند صورت اوّل، و اين کفايت مى‌کند از آن‌چه بر او واجب بوده است از حج تمتع.

ج. پس از پاک شدن از نفاس بنا بر احتياط واجب بايد استبرا نمايد يعنى داخل رحم را وارسى کند که اگر از داخل هم پاک شده است، غسل نفاس کند.

ج. اگر در ٣ ساعت باقى مانده از ٣ روز در باطن هم خون نداشته استحاضه است.