به طلاب توصیه میشود که از آب و هوای خوب و سالم قدردانی کنند؛ و در اشتغال به تحصیل، همت و اهتمام داشته باشند. در زمان ما طلاب در هوای گرم نجف در چهار ماه ربیعَین و جمادیَین (ربیعالاول، ربیعالثانی، جمادیالاولی و جمادیالثانیه) که گاهی با قَلْبُالأْسَد (چلّه گرما در فصل تابستان) مصادف میشد و بسیار گرم بود و تعطیلی کم داشت و فقط ایام فاطمیه علیهاالسلام تعطیل میشد، با چه شور و اشتیاق مشغول تحصیل بودند و تعطیلات تابستانی رسم نبود! اشتغال به تحصیل در آن گرمای سوزان و با نبود امکانات و وسایل برقی خنککنندۀ هوا و آب ـ نظیر یخچال و پنکه و کولر ـ از کرامات بود!