نقل کردهاند که صاحب جواهر۱ گفته است: حاضرم ثواب نوشتن کتاب جواهر را در نامه عمل أزری۲ بنویسند، و ثواب این قصیده او را به من بدهند: «یا راکباً یقطع عرض الفلاة…» آشیخ محمد حسین اصفهانی۳ میگفت: یک کسی که اهل شعر و ادب نبود وقتی این شعر را شنید گریه کرد.
«لو بکی الحجر علی مثل هذا البیان لما کان خلاف المتوقّع والمتقرّب.» (یعنی اگر سنگ بر چنین بیانی گریه کند، خلاف انتظار و تقرّب نیست.)