اوایلی که ما نجف بودیم، ماههای ربیع الاول و ربیع الثانی و جمادی الاول و جمادیالثانی ایام پرشور تحصیل بود. تفاوتی نمیکرد که این ماهها در تابستان گرم باشد و یا در زمستان سرد.
میرزای نائینی بهجز فاطمیه در هیچ مناسبت دیگری خودشان بانی روضه نبودند، در جشنها هم جلوس نداشتند. در دهه اول محرم هم در روضههای عمومی شرکت میکردند.
این ماهها فصل تحصیل بود، چون بهجز ایام فاطمیه مناسبتی در آنها نبود. میرزای نائینی۱ برای ایام فاطمیه سهروز مجلس روضه بهپا میکرد. میرزای نائینی بهجز فاطمیه در هیچ مناسبت دیگری خودشان بانی روضه نبودند، در جشنها هم جلوس نداشتند. در دهه اول محرم هم در روضههای عمومی شرکت میکردند و فقط در ایام فاطمیه ملتزم بودند که روضه برگزار کنند. البته آقای سید ابوالحسن اصفهانی۲ در اواخر عمرشان، دهه اول محرم را به کربلا میرفتند، و در همان جا روضه برگزار میکردند. همین طور در این اواخر، آسید ابوالحسن در عید نوروز جلوس داشت و به هرکسی یک پول کمی عیدی میداد. از میرزای نائینی نقل کردند که گفته بود: «حسینیه به ما چه ربطی داره؟» یعنی مردم خودشان حسینیه را اداره بکنند و بسازند.