گویا هیچکس در اطراف او نبود!
استاد ما، مرحوم میرزای نائینی، پیش از شروع درس مدت مدیدی مشغول ذکر میشدند. شاگردان حدس میزدند که سوره یس میخواند. در اواخر عمرش مقدمه درس و اشتغال به ذکر از درس زیادتر میشد! اهل علم و شاگردان منتظر شروع درس بودند و ایشان مشغول ذکر و دعای مقدمه درس طوری که گویی هیچکس در اطراف او نیست. حتی آقای خ...