...

کاری که به عابس رحمه‌اللّه نسبت می‌دهند که در روز عاشورا در میدان جنگ، زره را انداخت و لخت شد، سهل است؛ [۱] زیرا تمام اصحاب و خود آن حضرت مُستَمیت[۲] بودند و می‌دانستند که کار تمام است و تنها مسئلۀ‌ مردن و شهادت در میان بود. عقلای عالم در چنین مواضعی از خواستۀ خود دست برمی‌دارند؛ یعنی یا تسلیم می‌شو...

حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام با اختیار خود، آن‌همه مصائب و شهادت و اسارت اهل‌وعیال خود را تحمل نمود؛ زیرا پیوسته و حتی در روز عاشورا بر آن حضرت عرضه می‌شد که یا نصر و پیروزی را انتخاب کنند یا لقاءالله‌ و معاهده و پیمانی را که با خدا بسته است‌؛ ولی ایشان با اختیار خود آن مقامات عالیه را انتخاب کردند.[۱...

-بلی، خود امام اصل(معصوم) هم مسموم می‌شود، لیکن [این] در جایی [است] که می‌داند عمل به علم حقیقی خودش نباید بکند.[مثلا] اجلش[و هنگامه وفاتش]رسیده است، و[دقیقا] لحظه اجلش را می‌داند، [اینکه وفاتش] به این سبب خواهد بود،‌ را هم می داند، [اما] مأذون نیست در عمل به غیب به هر چیزی که عالم به غیب است....

کسانی را که می‌کشند یا اعدام می‌کنند، در حقیقت آنها نابود نمی‌شوند، بلکه اعدام و نابودی جسم طبیعی و مادی و محل نزولِ آنها در این خانه زیباست، نه اعدامِ خود حقیقی و واقعی آنها. این دنیا، مرحله‌ای از سیر انسان است به سوی عالم نور و بقا؛ نظیر طفل که وقتی از خانه رحم به خانه دنیا منتقل می‌شود، اعدام او ...

امروزه تصادف خیلی اتفاق می‌افتد. آری، پایان عمر انسان یا موت است یا قتل، و برای قتل و مردن با هم مقاتله می‌کنیم، برای مناصب خیالی و پوچ و هیچ سر و کله می‌شکنیم! در محضر بهجت، ج۲، ص۴۰۹ ...

از گذشتگان عبرت بگیریم که ما هم مثل آنها به مرگ نزدیکیم و چهار روز باقی‌مانده عمر را گمان نکنیم که چهارصدهزار سال خواهد بود. مگر معاویه می‌دانست که بعد از آن همه ظلم، کم عمر می‌کند؟! هشام‌بن‌حکم با حضرت علی‌بن‌حسین علیه‌السلام و منصور با بنی‌فاطمه و سادات بنی‌هاشم چه کردند؟ و الآن کجا هستند؟ آیا نبا...

نسبت این دنیا و عالم آخرت مثل شکم مادر و عالم رَحِم با این عالم است و أَلْمَوْتُ وِلادَةُ الروحِ (مرگ، تولد روح است). اساساً اصلِ انتقال، چیزی دیگر است. اصل اینکه مرغی از قفسی بپرد، خود مطلبی است، انتقالش به جای خوب باشد یا بد، مطلب دیگری است. در محضر بهجت، ج۲، ص۲۳۵ ...

وداع از این دنیا برای ما بسیار نزدیک است، ولی ما آن را بسیار دور می‌بینیم، وگرنه این‌قدر با هم نزاع نداشتیم. هر دو طرف نزاع و یا یک طرف، مرگ را از خود دور می‌بینند. در محضر بهجت، ج۲، ص۲۰۹ ...

آقا شیخ مرتضی طالقانی رحمه‌الله حدود ۹۰ سال عمر داشت و در مدرسه آقا سید محمدکاظم یزدی رحمه‌الله در نجف اشرف بودند. هنگامی که برای ایشان عماری (برانکارت و تخت انتقال بیمار) آوردند و از ایشان استجازه نمودند که جهت معالجه به منزل انتقال دهند، فرمود: «قُضِی الأمْرُ، غَداً یخْبَرُ بِوَفاتِی؛ کار تمام شده...