ج. مجالس لهو و لعب، مجالسى است که مناسبت با مجالس اهل فسق و گناه دارد.

ج. موسيقى بزرگ‌ترين و بيشترين آسيب را به روح انسان وارد مى‌سازد و او را از قرب پروردگار متعال دور مى‌سازد، بنابراين شما که نگران روح خود هستيد، بايد از شنيدن موسيقى حرام خوددارى نماييد.

ج. در غنا، کيفيت آهنگ معيار حرمت است.

ج. چنان چه ذکر شد، رقصيدن زن در مجالس زنان و يا مرد در مجالس مردان اشکال دارد و احتياط واجب در ترک است. و شرکت در اين مجالس اگر سبب تشويق يا کمک به آن‌ها نباشد، حرام نيست.

ج. نشستن در چنين مجالسى خالى از اشکال نيست و بايد به هر طريق و بهانه‌اى مجلس را ترک نمود، بلکه در صورت وجود شرايط نهى‌ازمنکر با رعايت مراتب آن بايد آن‌ها را از اين عمل نهى نمود.

ج. چنان چه با گناه باشد، حرام است.

ج. اشکال ندارد.

ج. اگر معرضيّت خطر يا ضرر براى مسلمانى نباشد و اذيّت روح مؤمنى هم نباشد، در امور حلال جايز است.

ج. شطرنج با همان خصوصياتى که از قديم داشته، ساختنش حرام است، و نگهدارى آن هم حرام است، اگر فايده‌اى غير از بازى کردن با آن نداشته باشد، خريد و فروش آن نيز در اين‌صورت حرام است.

ج. در فرض سؤال که مخالفت نوعا موجب ايذاى پدر است، اطاعت واجب است، قطع نظر از حکم مصرف مواد مخدر.