ج. فرق نمى‌کند.

ج. هر دو حرام است.

ج. خير، غيبت نمى‌شود.

ج. خير، نمى‌تواند.

ج. اگر از موارد استثناهاى غيبت نباشد ـ مثل متجاهر به فسق (کسى که آشکارا گناه مى‌کند) ـ  جايز نيست.

ج. حرام است و تعزير دارد.

ج. اگر امکان رضايت ندارد، براى او استغفار کند.

ج. قتل است.

ج. بله، واجب است، مگر اين که اعاده‌ى عزّت و حيثيّت او را در نزد کسانى که پيش آن‌ها غيبت کرده بنمايد.

ج. حکم تکليفى ندارد، ولى احکام وضعيّه دارد.