۶٣٩۶. برخى مدّاحان درباره اهل بيت ـ عليهم‌السّلام ـ غلّو مى‌کنند، تعابيرى مانند الوهيّت درباره آن بزرگواران به کار مى‌برند، شعرها را به گونه‌اى با صدا مى‌خوانند که شنوندگان را به حرکت مى‌آورد، گاهى در مقام خضوع و خشوع خود را تشبيه به حيوانات ـ مانند سگ ـ مى‌کنند يا حتّى گاهى صداى آن‌ها را در مى‌آورند. آيا اين کارها از لحاظ شرع چه حکمى دارد؟
ج. اين کارها خلاف احتياط است، بلکه اگر به طورى باشد که اهانت به آن ذوات مقدسه ـ عليهم‌السّلام ـ باشد، به عنوان ثانوى حرام قطعى است.
