ج. اگر ندانستن او به جهل به مسأله بر مى‌گردد، احتياطا اعاده کند.

ج. تا به حدّ بطلان نمازش نباشد، اقتداى به او جايز است.

ج. خير، دليل نمى‌شود.

ج. خالى از اشکال نيست.

ج. بنابر احتياط واجب جايز نيست.

ج. در صورت تقيّه، بايد لااقل حمد را مأموم ـ هر چند آهسته ـ بخواند.

ج. بله مى‌توان، ولى رکعت اوّل مأموم حساب نمى‌شود.

ج. اگر نفرات مذکور بالغ هستند، مى‌توانيد اقتدا کنيد و اگر بالغ نيستند ولى مميّزند، در صورتى مى‌توانيد وارد جماعت شويد که اطمينان به صحّت نماز آن‌ها داشته باشيد.

ج. در اين مسأله بين جماعت و فرادا فرقى نيست و قرار گرفتن صف زن‌ها جلوى مردها، مکروه مى‌باشد.

ج. در غير تکبيره‌الاحرام از اقوال، متابعت لازم نيست. (جهت اطلاع بيشتر به مسأله‌ى ١١٨۵ تا مسأله‌ى ١١٨٨ رساله رجوع شود.)