ج. در هر صورت پسر بزرگ‌تر بايد ترک احتياط نکند و به وظيفه عمل کند و اميد است براى ميّت هم مفيد باشد و از رحمت خداوند بهره ببرد.

ج. فوريّت دارد و هر وقت بخواند ادا است و اگر از روى نافرمانى به تأخير بيندازد، باز هم اداى آن واجب فورى است.

ج. براى هر يک، نماز آيات واجب مى‌شود.

ج. هر چه يقين دارد که بر او واجب بوده را بايد قضا کند و به جا آورد.

ج. نشستن رو به قبله مستحب است و شرط صحّت نماز جمعه نيست و نماز را باطل نمى‌کند.

ج. بله.

ج. از اوّل آفتاب روز عيد است تا ظهر.

ج. اگر متوجه شود که تمام نماز را پيش از وقت خوانده، بايد نمازش را دوباره بخواند؛ ولى اگر در بين نماز بفهمد که وقت داخل شده، يا بعد از نماز متوجه شود که در بين نماز وقت داخل شده، نماز او صحيح است.

ج. اگر از جهت استخفاف و کوچک شمردن نماز باشد، اشکال دارد.

ج. اگر مشقّتِ قابل تحمّل باشد بايد به سمت قبله نماز بخواند.