حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
اقبال و ادبار دنیا عجیب نیست و تازگی ندارد، برای همه چنین بوده و هست.
بالاترین شخصیتهای اجتماعی یا دینی و مذهبی و پایینترین آنها همه محکوم به عدم میشوند....
لقمان حکیم به فرزند خود گفت: ای پسر، دنیا را به آخرت بفروش تا از هر دو بهره ببری و آخرت را به دنیا مفروش که از هر دو بازمانی.
نردبان سعادت، ص ۲۳۲
(تلخیص و تحریر کتاب معراجالسعادة)
...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
تمام دنیا و مافیها ارزش یک نماز شب سلمان را ندارد. روی پوست گوسفندی مینشست و مصلای عجیب و غریبی داشت.
در روایتی اثاثیه و لوازم منزلش را بر شمرده: یک پوست، یک کیسه آرد و...؛ ولی باز گریه میکرده که فردا [ی قیامت] بارش سنگین است.
سلمان چه مقامی داشت و ضد او یعنی معاویه چ...
غیر از این دوست داشتنیهایی که ما در دنیا داریم از دیدنیها، شنیدنیها و سایر چیزها، ممکن است یک چیزی باشد، لذتش از اینها هم بیشتر باشد؟! به فکر افتادند، بعد تحقیق کردند و باور کردند یک چیزهایی است که یک لحظهاش به عمر صد سالهی این دنیا میارزد. باور کردند؛ حالا من به دل خودم نگاه نکردم ببینم چه ان...
«اگر اعمال ما، جز این نقص را نداشت که نشاط و شادمانی ما، هنگام رسیدن به خواستههای دنیوی و اشتغال به شهوات طبیعی دنیا، بیشتر است از رغبت ما به آنچه در نزد خداوندجلجلاله، در نقص آنها کافی بود. و این بیماری روشنی است که هیچ تردیدی در آن نیست و بعید است که اعمال ما از این گرفتاریها و مصائب خالی باشد»...
سوال: گناهان زیادی دارم و فکر میکنم فرصتی برای جبرانشان نیست؛ با فرض آنکه بتوانم جبران کنم، بالأخره آثار دنیوی و اخروی گناه را چه کار کنم؟ آیا راهی برای درمان آثار دنیوی و اخروی گناه هست یا نه؟
آیتالله منفرد:
گناه، بهطور مطلق اثر دارد در روح ما و جسم ما؛ حتی در موجودات دیگر هم، گناه ما اثر دار...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
این عذر که «دیگران کردند، ما هم کردیم» مورد پذیرش قرار نمیگیرد؛ چراکه همیشه اهل دنیا و کفار، اکثریت را تشکیل میدادند.
...
زهدورزی و بی رغبتی به دنیا در صورتی فضیلت و مصداق عفت است که خود، به گونه ای دیگر برای دنیا نباشد. کسانی هستند که انگیزه آنان از ترک لذات دنیوی، دست یافتن به نوعی دیگر از لذات دنیوی است که در ذائقه آنان لذيذتر است. چنین کسانی «زاهد» نیستند و چنین صفتی زهد، فضیلت و عفت نیست. همچنین کسی که لذتی دنیوی ...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
خدا کند که مادیات برای ما وسیله باشند؛
بهگونهایکه وقتی امور دنیویه به ما اقبال کردند، سبب تأکید و اقبال ما به امور معنویه و آخرت گردند، چنانکه برای بعضی چنین شده که با داشتن مقامات معنویه و اقبال در امور مادیه، به مقامات بالاتری از معنویات رسیدهاند....