سؤال: چرا خداوند متعال افراد بسیاری را آفرید که مستحق آتش جهنم گردند؟...

در بسیاری از بلاد، اهل ایمان و شیعه۱ گرفتار هستند. آیا می‌شود همان‌گونه که به هنگام گرسنگی و تشنگی، به آب و نان احساس احتیاج می‌کنیم، بلکه بیشتر از آن، برای رفع گرفتاری‌های اهل ایمان احساس احتیاج به دعا برای آنان بکنیم؟! یعنی دعایمان به اندازه‌ای باشد که رافع بلا و گرفتاری‌های آنان گردد و همراه با ع...

شهیدین رحمهماالله عمر کم و کوتاهی داشتند و مع‌ذلک چقدر عمرشان برکات داشت و چه تألیفات نافع و سودمندی از خود به‌جا گذاشتند. آنها برای ما حجتند، تا عمر خود را به غفلت و بطالت نگذرانیم. البته توفیق، چیز دیگری است که... ...

گویا بنا بر این است که در عمل، خدا نادیده گرفته شود، با اینکه در روایت «کافی» دارد که: «در هر شهری عمودی از نور است که امام علیه‌السلام اعمال بندگان را در آن می‌بیند» و یا «مَلَکی برای او خبر می‌آورد».۱ همچنین «روح‌القدس» مؤید او و با اوست، غیر از آن روحی که هر سال یک بار در شب قدر بر او نازل می‌شود...

عبادت و معرفت ـ «إِلا لِیعْبُدُون»۱ و «إِلا لیعْرِفُونَ» ـ متلازمینند؛...

نتیجه خلق و مخلوق در حدیث قدسی «خَلَقْتُ الْأَشْیآءَ لِأَجْلِک، وَ خَلَقْتُک لِأَجْلی؛ تمام اشیا را برای تو و تو را برای خود آفریدم»، ۱ علم و معرفت است....

منظور از «اسماء» در آیه «وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ كُلَّها؛ و تمامی اسما را به حضرت آدم علیه‌السلام آموخت»۱ علم به حقایق است که موجب امتیاز انسان از حیوانات بلکه فرشتگان می‌گردد؛ بنابراین، مقصود از «اسماء» حقایق اسماست، نه تنها اسم بدون مسمی، که به‌جهت وحدت اسم و مسمی، اسم بر مسمی اطلاق شده است؛ ...

جمال واقعی حضرت یوسف علیه‌السلام اخفا شده بود. همچنین داریم که: «أُعْطِی یوسُفُ شَطْرَ الْحُسْنِ، وَالنصْفُ الآخَرُ لِباقِی الناسِ؛ به حضرت یوسف علیه‌السلام بخشی [نیمی] از زیبایی عطا شده بود و نصف دیگر به دیگر مردم». ...

بشر، ظرفیت تعلیم اسما همراه با مُسمّیات را دارد، نه اسم تنها بدون مسمی را، ولی افسوس که ما به همان سنگینی و به همان حالت خاکی باقی مانده‌ایم....

ائمه اطهار علیهم‌السلام هم ترس از جهنم داشتند و هم طمع به بهشت، ولی عبادت را برای خوف و طمع نمی‌کردند؛ زیرا جمله «وَجَدْتُک أَهْلاً لِلْعِبادَةِ فَعَبَدْتُک؛ تو را شایسته پرستش یافتم، پس پرستیدم» ۱ هیچ‌چیز به دست نمی‌دهد، که چرا عبادت می‌کنیم، بلکه قصه شمع و پروانه است؛ یعنی: أَهْلاً لِأَنْ یطْلَبَ ...