۵۴٨٣. زوجٌ و زوجةٌ مطلّقه خرجا مع بعضهما و أکلا من يد بعضهما و جَلَسا بجوار بعضهما و لَمَسا بعضهما على أساس أنّهما زوجان و لکن بدون قصد الرجوع و ذلک فى فترة العدّة الرجعيّة و تراضيا على الرجوع و لکنّهما اختلفا فى بعض الاُمور المتعلّقة بحياتهما الزوجيّة و ظلّ الحال کذلک حتّى انتهت العدّة فهل يعتبر هذا رجوعا أم لا؟
ج. اذا تراضيا بالرجوع لکن اختلفا فى بعض الاُمور فإذا تحقّق بعضها فى العدّة الرجعيّة، کان رجوعا و إلاّ فلا.[1]
[1]. زن و شوهرى که از همديگر طلاق گرفته بودهاند با همديگر از منزل خارج مىشوندو از دست يکديگر غذا مىخورند و در کنار هم نشسته و همديگر را بر اساس اين که با هم همسر هستند لمس مىکنند؛ اما هنگام اين اعمال قصد رجوع نداشتهاند و اين عمل در مدت عده رجعيّه صورت گرفته و با همديگر به رجوع رضايت مىدهند؛ لکن در برخى از امور زندگى مشترک اختلاف نظر داشتهاند، اين روند تا پايان زمان عده ادامه داشته است، آيا همين مقدار رجوع محسوب مى‌شود يا خير؟
ج. اگر آن دو به رجوع راضى بودهاند اما در برخى امور با همديگر اختلاف داشتهاند، چنانچه برخى از آن امور در عده رجعيّه تحقق يابد، رجوع محسوب مى‌شود، و در غير اين صورت رجوع محسوب نمىگردد.
