ج. چنان چه قابل حمل به صحت نباشد، حکم مکان مغصوب را دارد، پس بايد با رضايت مالک باشد و آن چه در حال جهل خوانده شده، اعاده‌اش لازم نيست.

ج. از او بايد تحقيق و جستجو کنند که تا ممکن است از او اذن بگيرند و اگر به او دسترسى حاصل نشد و اجازه از او ممکن نشد، حاکم شرع آن زمين را به جماعتى اجاره دهد که آن جا را مصلّى کنند که اجاره به نفع مالک است و هروقت پيدا شد، پول اجاره را به او بدهند.

ج. نماز در آن بلامانع است، زيرا فقط ساختمان آن غصبى است که بايد پول آن را به مالک بدهند و بعد آن را وقف کنند.

ج. مسجد جامع از جامعيّت خارج نمى‌شود.

ج. از مغازه‌ى متعلّق به مسجد، بايد استفاده‌ى مغازه شود و نبايد از بين ببرند.

ج. بدهى مسجد ربطى به نماز در آن ندارد و جماعت و نماز در آن صحيح است، و لازم است کسانى که متصدّى هستند نسبت به بدهى مسجد رسيدگى و اقدام داشته باشند.

ج. مثل ساير موقوفات، متعلّق به مسجد است.

ج. خواندن اشعار با موضوعات ذکر شده اشکال ندارد.

ج. اگر صوتى باشد غير لهوى ـ که از استعمال آلات معدّه حاصل نشده باشد ـ اشکال ندارد و بر هر تقدير، موجب بطلان نماز نيست.

ج. آن را در ضمن صلوات يا دعاى صحيح مندرج کرده و بگويد.