ج. عمدا نبايد منحرف باشد، مگر به اندازه‌ى پهناى يک انگشت که بخشوده است.

ج. بايد سريعا به جهت قبله برگردد.

ج. اظهر اين است که قدمين تا مچ پا مستثنى است و مقدارى از آن، براى اطمينان از پوشانده شدن مقدار واجب، بايد پوشانده شود، اگرچه احوط پوشاندن پشت پاشنه است.

ج. اگر ظاهر دهان پاک باشد، نمازش صحيح است.

ج. اشکال ندارد.

ج. معفوّ است اگر متنجّس باشد، به خلاف صورتى که عين نجس به همراه نمازگزار باشد، که مورد احتياط است.

ج. اگر بداند آن لباس دزدى است، نماز اشکال دارد.

ج. خير اشکال ندارد.

ج. در اين صورت اگر نامحرم او را نمى‌بيند ايستاده نماز بخواند و جلوى خود را با دست بپوشاند و اگر در رکوع و سجود عورت او بيشتر نمايان مى‌شود، مى‌تواند رکوع و سجود را در حال قيام با اشاره انجام دهد و براى سجود سر را قدرى پايين‌تر آورد. (جهت اطلاع بيشتر در اين رابطه به مسأله‌ى ۶۶٩ رساله رجوع شود).

ج. اگر اميد تمکن و برطرف شدن عذر را تا آخر وقت ندارد، نماز در آن صحيح است. (به مسأله ٧٣٢ رساله رجوع شود.)