مقام شهیدان و خانوادهٔ شهدا

مبادا از حقیقتِ کسانی که شهید شدند و کسانی که شهید دادند، غفلت کنید. آنها در راه خدا رفته‌اند و در راه خدا بوده‌اند. خدا می‌داند که چه تاجی بر سر این‌ها گذاشته شده! این تاج همین الان بر سر آن‌هاست، اگرچه بعضی تا زمانی که در این دنیا هستند، نمی‌بینند.

خدا می‌داند که چه تاجی بر سر این‌ها گذاشته شده! این تاج همین الان بر سر آن‌هاست

بعضی از کسانی که اهل کمالات معنوی هستند، شاید در همین دنیا هم ببینند که بر سر کسی یک تاج هست، بر سر دیگری هیچ تاجی نیست. شهادت نزدیکان، کرامتی از سوی خداست. اگر به همین توجه کنید، شهادت نزدیکان موجب شادی خواهد بود، نه ناراحتی. این غمی که بر اثر شهادت نزدیکان در انسان پیدا می‌شود، به‌خاطر آن است که شهید از این خانه رفته و ما مانده‌ایم؛ اما توجه نداریم که حال او بهتر از حال ماست. ما ناراحتیم، اما او راحت است. توجه نمی‌کنیم که خدا الان برای او چه اجری قرار داده است! شهید که با ایمان و با شهادت رفت، اما معلوم نیست که ما چگونه خواهیم رفت؟ آیا با ایمان می‌رویم؟ باید بفهمیم که شهادت از اسباب سعادت انسان است؛ شهادت انسان را بالا می‌برد. این خانه، جای ماندن نیست. در اینجا تنها باید چیزهایی را جمع کرد، اما در جای دیگر باید زندگی کرد. بزرگی و کوچکیِ چیزهایی که جمع کردیم، آنجا معلوم می‌شود؛ آنجا معلوم می‌شود که چیزهایی که جمع کردیم کافی است یا نه. اینجا معلوم نیست.