خوب است با هم بسازیم

خوب است در شئون زندگی دستور خدا را ملاک قرار داده و با هم بسازیم، همان خدایی که به هر دو طرف رئوف و مهربان است، نه اینکه یک طرف بگوید، به دستور و میل من باید عمل کنیم، و دیگری نیز بگوید باید به دستور من. چرا به فرمان خدا گوش نمی‌کنیم؟! طیبات، غذاهای خوب و دیگر لذت‌های دنیا، روزهای بد و عاقبتِ ناگواری را درپی‌دارد که ثمره و نتیجه و مولود افراط و زیاده‌روی و غور در همان طیبات و لذات است. تازه این خوبی‌های دنیاست، بدی‌های آن چگونه است؟ برای دنیایی که خوبی‌هایش این چنین است، با هم مقاتله و نزاع می‌کنیم! بر سر این امر کشنده و زهر فریبنده و مُهلک نزاع داریم، من می‌گویم این سم مهلک مال من باشد، او هم می‌گوید مال من! همان دنیایی که کودک را جوان، و جوان را پیر، و پیر را نابود می‌کند!