مداحی که حال خوبی هم دارد، به خدمت صاحبالامر عجلاللهتعالیفرجهالشریف رسیده و آن حضرت به او فرموده است: بعد از صلوات بر محمد و آلمحمد علیهمالسلام گفته شود: «وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ؛ در فرج آنان شتاب کن». البته معلوم است که دعا کردن برای فرج مطلوب است. اگر ما برای تعجیل فرج دعا نکنیم، یا در دعا کردن جدی نباشیم، یا آثار جدیت در ما نباشد، به ضرر دنیای ما هم خواهد بود، چه رسد به آخرت؛ و از شروط استجابت دعا، توبه از معاصی است.
خلاصه اینکه: اگر در دعا کردن برای فرج قاصر باشیم، یا در آن تساهل و تکاسل و سهلانگاری و سستی کنیم و این مطلب را جداً نخواهیم، در حقیقت دنیا را نخواستهایم؛ زیرا امور مخالف فرج بر ضرر مردم است. و بدون فرج، مسلمانها دنیایی نخواهند داشت؛ چنانکه میبینیم کفار، آنها را مالالمصالحۀ خود و متعدد و متفرق کردهاند و هر کدام از آنها که مخالف منافع آنهاست، دیگران را به جان او میاندازند و خودشان کنار مینشینند، و سرانجام هر طرف پیروز شد، به سود کفار خواهد بود.
سیصد سال قبل نوشتهاند که آبهای مسلمانها را باید مسموم کرد، و مزارع آنها را باید سوزانید تا به اندک هجوم، تسلیم شوند.١