مگر ما انسانها میگذاریم همه از نعمتهای خدادادی یا ساخته بشر استفاده کنند و راحت زندگی کنیم؟! نعمتهای خدا را برای خود نقمت میکنیم؟! مسلمانها از جهتی که مسلمان هستند، چنین نمیکنند؛ بلکه از جهت حیوانیت یا بشریت میکنند ـ نه از جهت انسانیت و مسلمان بودنشان ـ و هرکدام گناه را به گردن دیگری میاندازند؟! مگر همین بشر نیست که در روستاهای محروم، با نان خشک تغذیه میکند؟! انسانی که نان خشکی او را سیر میکند، و یا با سبزی و ماست و پنیر میتواند زندگی کند، اینهمه حرص و طمع به دنیا و مال دنیا برای چه؟! چه کسی برای همیشه شاه بوده است؟! خداوند این کارها را میکند تا بشر بداند که از ناحیه خودش نیست و امور بهدست دیگری است.