در حال بارگیری...
حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:
ما وقتی این گونه کرامت‌ها را می‌بینیم، با خود می‌گوییم ای‌کاش ما هم می‌توانستیم انجام دهیم؛
و حال اینکه چنین کرامت‌ها کجا و امکان معرفت و خداشناسی که خدا به ما داده است کجا؟!
چنان‌که درباره اصحاب کهف می‌فرماید: «وَ رَبَطْنَا عَلَی قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُواْ فَقَالُواْ رَبُّنَا رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ لَن نَّدْعُوَاْ مِن دُونِهِ إِلَـهًا...؛[کهف/١۴]
و دل‌های آنان را استوار داشتیم، آنگاه که برخاستند و گفتند: پروردگار ما، پروردگار آسمان‌ها و زمین است و هرگز معبودی جز او را نمی‌پرستیم».
و درباره مادر حضرت موسی علیه‌السلام می‌فرماید: «لَوْلا أَن ربَطْنَا عَلَی قَلْبِهَا لِتَکونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ؛ اگر دل او را استوار نمی‌داشتیم، تا از مؤمنان باشد…». [قصص/١٠]
و درباره حضرت یوسف علیه‌السلام می‌فرماید: «لَوْ لا أَنْ رَأى بُرْهانَ رَبِّهِ؛ اگر برهان پروردگارش را مشاهده نمی‌نمود…».[یوسف/٢۴]
اینها کجا، و شرق و غرب عالم را در لحظه‌ای طی کردن کجا!
