و بعضی ديگر [از اهل عبادتِ اهل غرور] در وضو، وسواس میکنند و اسراف در ريختن آب مینمايند. و گاهی مبالغه در «تَخليل» [رساندن آب به زير موهای محاسن، بهوسيله خلالکردن با انگشتان] و [نیز] تطهير اعضا را از حدّ [اعتدال، بیرون] میبرند. و بسا باشد که اينقدر احتياط را در غسل، که اهمّ است، نمیکنند. بلکه گاه است در نماز و ساير عبادات، که وضو بهجهت آنهاست، اصلاً احتياطی بهجا نمیآورند؛ و در مکان نماز و جامه خود، که صحّت نماز بر حلّيّت آنها است، مطلقاً احتراز نمیکنند.