و چون بیشتر مردم به خود گمان نیک دارند، و افعال و اعمال خود را درست پندارند، و حال اینکه در آن گمان، خطا کارند، پس ایشان مغرورند؛ مثل کسانى که مال مردم را [بهناحق] مىگیرند، و به مصرف خیرات و مبرّات مىرسانند، و مساجد و مدارس بنا مىنهند، و پل و رباط (کاروانسرا) مىسازند، و چنان پندارند که عمل نیکى کردهاند، و به سعادتى رسیدهاند. و این، محض غرور و غفلت است؛ و شیطان لعین او را فریب داده است. و بدان که: منبع هر هلاکتى، و سرچشمۀ هر شقاوتى، غرور و غفلت است.