ما که میخواهیم این جریان [جنگ عراق علیه ایران] موافق میل اهل ایمان و به نفع مؤمنین خاتمه پیدا کند، آیا نباید برویم کتُبی را که این مطلب در آنها هست که «اهل ایمان در شداید و سختیها به کجا پناه باید ببرند» پیدا کنیم و ورق بزنیم و بدان عمل کنیم؟! آیا آنچه بر سر کرمانشاه آورده بر سر ما نمیآورد؟١ آثار سوء تا چه حد و چه اندازه، متوحش بودن تا چه مدتی قابل تحمل است؟! آیا باید بلاتکلیف بنشینیم و نظارهگر باشیم؟! خداوند تنبه دهد. در دنیا عجیب است که دو طائفه با هم بجنگند و از طائفه مغلوب یک نفر هم سالم در نرود. در قضیه کربلا تقریباً چنین بوده که هر چه مرد بود شهید شد، در جنگ با توابین هم، ابنزیاد همه آنها را ـ که چهار هزار نفر بودند ـ٢ کشت. ما باید اکنون در فکر شویم که چاره را پیدا کنیم. چنانکه در مسائل فقهی با «شمالفقاهه» و حدس، گویی به انسان الهام میشود، به ما هم باید در این چارهجویی الهامی بشود. شاید بعضی بدانند که چاره و تکلیف چیست، ولی نتوانند بگویند!