در حال بارگیری...
آیا قرآن با زبان حالش نمی‌گوید: حیف از من که در دست شما هستم؟! آیا ما قدردان قرآن هستیم؟! ما که حاضر نیستیم قرآن را حفظ کنیم. در صورتی که درباره حفظش در روایت آمده است: «مَنْ قَرَأَ [یا: خَتَمَ] الْقُرآنَ، فَکأَنما أُدْرِجَتِ النبُوةُ بَینَ جَنْبَیهِ وَ لکنهُ لا یوحی إِلَیهِ؛ هرکس قرآن را بخواند [یا: ختم کند] گویی که نبوت در وجود او گنجانده می‌شود، با این تفاوت که به او وحی نمی‌شود».١
آیا معنای این حدیث آن است که مَنْ قَرَأَ الْقُرآن، فَقَدْ قَرَأَ الْقُرآن! (هر کس قرآن را بخواند، قطعاً قرآن را خوانده است!)، یا اینکه می‌خواهد بفرماید: چنین شخصی کمالات نبوت و قرآن را داراست و قرآن انسان را به غایت کمال انسانی می‌رساند. ما قدردان قرآن و عدیل آن، اهل‌بیت علیهم‌السلام نیستیم.
آیا عامه که اسمی از اهل‌بیت علیهم‌السلام نمی‌برند قدر قرآن را می‌دانند؟! البته حافظ قرآن در میان آنها وجود دارد، شاید خیلی زیاد هم باشد. آیا ابن‌زبیر و عبدالملک یا علی علیه‌السلام و معاویه که با هم می‌جنگیدند، مگر قرآن در دست نداشتند؟! معنای بالای نیزه کردن قرآن، این است که به حکمیت قرآن راضی هستم، آیا معاویه حکمیت قرآن را قبول داشت یا علی علیه‌السلام؟!
