خداوند، در قرآن و غیر آن (سنت) به‌حدی بهشت و بهشتیان را در توصیف بالا برده که اگر کسی از شوق شنیدن آن، وفات کند استبعاد ندارد! آیات جهنم نیز این‌گونه است، قرآن می‌فرماید: «وَ لَهُمْ مَقامِعُ مِنْ حَديدٍ؛ گرزهای آهنین برای [زدن] آنان فراهم است».۱ که اگر انسان معاصی خود را در نظر بگیرد و بمیرد، مستبعد...

مرد سیاه‌پوستی در بغداد نوکر آقایی بود، به نجف نزد اساتید اخلاق آنجا رفت. وقتی برگشت یا وقتی که شخصی او را ملاقات کرد، به او گفت: از آقایان نجف چه دیدی و آنها چه داشتند که ما را ترک کردی؟ گفت: در میان آنها کسانی هستند که اگر عقرب را روی دستشان بگذاری، آنها را نمی‌گزد. گفت: اگر در دست تو بگذاریم اثر ...

سلمان فارسی رحمه‌الله با اینکه در اول امر مسلمان نبود و می‌دانیم که مقاماتش به خاطر مسلمان بودنش بود، بر قریش و بر تمام صحابه مقدم شد، به‌جز آنهایی که آنان را به عصمت می‌شناسیم....

آقایی می‌گفت: دوازده نفر را مسلمان کردم، یا دوازده بهایی و سنی را شیعه کردم. اگر کسی یک نفر را هدایت و مسلمان کند یا مستبصر کند، خدا می‌داند نزد خدا چه مقامی دارد! در محضر بهجت، ج۲، ص۱۵۷ ...

واقعاً وقایع و حوادث عالم مایه عبرت است. با آن همه کمالات و مقامات که اهل‌بیت علیهم‌السلام دارند، به‌گونه‌ای‌که تمام عالم هیچ نسبتی با آنها ندارد. عالم چیست؟ خدا می‌داند چه عظمتی دارند و چه خبر است! حیف است که یک نفر آدم عادی در دنیا از آنها عزیزتر زندگی کند! درحالی‌که به اقل نقل، در کربلا سی‌هزار ن...

وای بر کسی که حضرت حجت عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف بداند که او در تحصیلِ موافقت و رضای آن حضرت و یا در مخالفت آن حضرت بی‌اعتنا و لااُبالی است. در امور مالی به مردم بگوید که دست من، دست اوست و نماینده او هستم، و در کارهای دیگر چنین نباشد! خدا نکند ما این‌گونه باشیم! ...

تمام شیعیان به منزله اولاد فاطمه علیهاالسلام هستند، ولی خدا می‌داند که چه کارهایی می‌کنیم که شاید سبب شود آن حضرت از ما و کار ما ناراضی شود.   در محضر بهجت، ج۱، ص ۱۸۳ ...

دیدن عالَم وحوش و حیوانات برای اهلش مایه عبرت است، هرچند از عالم اِنس هم می‌شود عبرت گرفت. حیوانات با اینکه مقامشان از انسان پست‌تر است، به جهنم نمی‌روند، ولی انسان با این عظمت به جهنم می‌رود، بلکه محکوم به خلود در نار می‌گردد، با اینکه می‌تواند با یک گام برداشتن به مَلَک برسد، و به بهشت و خلود در ب...

حیوانات مختلف و غیرمألوف را دیده‌‏اند که در شب عاشورا با هم اجتماع کرده و گویی عزاداری می‏‌کردند! صداهای حیوانات از جمله زنبورها، دارای معناست، صدای غضب و صدای شهوت و صدای استغاثه برای رفع گرفتاری خود. به‌جز این با اشاره یا راه رفتن، یا حرکت‏‌های دیگر هم مقاصد خود را به هم می‏‌فهمانند، بلکه حیوانات...

سؤال: آیا ممکن است این بلاهای وارده از باب عقوبت و کیفر گناهان نباشد، بلکه به‌جهت ترفیع درجات و از باب «أَلْبَلآءُ لِلْوِلاءِ؛ بلا، برای دوستی است»۱ باشد؟...