و جماعتی ديگر [از صوفیان و درویشان اهل غرور] هستند که ايشان را «مَلاميه» (نام فرقه ای از صوفيان) می نامند، که اعمال قبيح را مرتکب می گردند، و افعال شنيعه را به جا می آورند؛ و چنان پندارند که اين، موجب رفع اخلاق ذميمه، و کسر هواوهوس نفسِ خبيثه است. و حال اينکه خود اين افعال، در شريعت مقدّسه، مذم...
طايفه ششم (از طوایف اهل غرور): اهل تصوّف و درويشان و فريفتگان اند. و مغرورين ايشان، از هر طايفه ای بيشتر است.
جمعی از آنها صاحبان بوق و شاخ اند، که آنها را قلندران خوانند؛ که نه معنی تصوّف را فهميده اند، و نه «هرّ را از برّ» (اصطلاحی است که برای فهماندن نادانی کسی به کار می رود) شناخته اند، ...
گویا خانقاه متصوّفه تا زمان مجلسی ثانی رحمهالله در ایران خیلی زیاد بوده است. حتی به مجلسی اول رحمهالله هم نسبت میدهند که از متصوّفه است؛ ولی مرحوم مجلسی ثانی از او دفاع میکند و میگوید: «لا تَظُنّ بِوالِدی؛ إِنّهُ کانَ کثیرَ الأُنْسِ بِرِوایاتِ أَهْلِالْبَیتِ ـ علیهمالسلام ـ أَوْ أَکثَ...