سوز سرما، دانه‌های ریز برف را با خودش این‌طرف و آن‌طرف می‌برد. روی سنگ‌فرش‌های صحن، لایۀ نازک یخ نشسته بود. خواستیم برویم حرم. گفتند: «حرم را بسته‌اند و فقط صحن باز است.» آقا که شنید، گفت: «حرم را بسته‌اند؛ درِ عبادت را که نبسته‌اند!» همان‌جا در ایوان صحن، توی سرما نشست. دعا و نمازش در حرم دو ساعت ط...

گفته بود: «توی حرم که مشغول نماز و دعا هستم، هر کس می‌آید کنار  سجّاده‌ام، منتظر می‌نشیند تا سؤالی کند یا حرفی بزند، از همان لحظه‌  او را هم در آن نماز و دعا شریک می‌کنم.» به شیوه باران، ص٣٠   ...

آیت‌الله مشکینی می‌گفت:  ما بارها خدمت امام خمینی رحمه‌الله می‌رفتیم و سؤال می‌کردیم که برای مسائل اخلاقی به چه کسی مراجعه کنیم؟ امام می‌گفت به آقای بهجت!  می‌گفتیم ایشان علاقه ندارند مطرح شوند و قبول نمی‌کنند. امام می‌گفت: اصرار کنید!   ردپای سپید،ص٣۵ (جلد پنجم از مجموعه ۵ جلدی داستانهایی کوتاه از ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: اگر بخواهیم بفهمیم چه چیزهایی موجب سعادت انسان می شود باید ببینیم خداوند بر چه چیزهایی بیشتر تأکید کرده است. ...  از مهمترین آنها اهتمام به نماز است....

آقا دستی به سر بچه کشیدند و به پدرش گفتند:  «برای تفریح، او را  به جاهای خوش آب‌وهوا و امامزاده‌های اطراف ببرید.» پدر بچه لبخندی زد و گفت:  «پسرش دائم برای مسابقات بین‌المللی  دعوت می‌شود؛ و هر ماه یک کشور است؛ و آب‌و‌هوایش حسابی عوض می‌شود!» آقا فرمودند:  «آن‌ها که کار است و زحمت؛ باید بازی و تفریح...

رفته بودم بگویم برای مریض ما دعا کند. دیدم عده‌ای دارند  سؤال‌های علمی می‌پرسند. گفتم: «حالا این وسط من وقتش را بگیرم و بگویم برای فلانی دعا کن؟» خواستم حرفم را قورت بدهم که نگاهم به نگاهش افتاد؛ با مِنّ و مِن گفتم: «آقا! مریض داریم؛ دعایش می‌کنید؟» گفت: «من همۀ مریض‌ها را دعا می‌کنم؛ حتی برای مسلما...

امام علی علیه‌السلام: «در روزگارانِ نبودِ انبیا، برای خدا بندگانی است که در فکرشان با آنان نجوا کند و در نهانِ عقل‌هایشان با آنان سخن گوید». عارف واصل و عالم ربانی، حضرت آیت‌الله بهجت قدس سره، از زمرۀ بزرگ‌مردانی بود که سراسر زندگانی‌اش حکایت از دل‌دادگی به ساحت قدس ربوبی داشت. او خود را در محضر خدا...

معمولاً بزرگان وصیت‌نامه‌های مفصّلی دارند و در آن نصایحی به بازماندگان می‌کنند؛ ولی پدرم وصیت‌نامۀ آن‌چنانی نداشتند. در چند سطر وصیت کرده‌ بودند که از ثلث اموالشان مراسم روضه برپا شود، و همچنین از سال به‌تکلیف‌رسیدنشان قضای روزه‌هایشان گرفته شود. با اینکه خودشان قضای عباداتشان را در زمان حیات انجام ...

بچه‌ها را که می‌دید، گل از گلش می‌شکفت. یک‌جوری با آن‌ها ارتباط برقرار می‌کرد. به بچه‌های ۸-۷ ساله به‌اندازۀ مردهای بزرگ احترام می‌گذاشت؛ «شما» خطاب‌شان می‌کرد. به بچه‌ای که کنار پدرش نشسته بود و با کنجکاوی و بازی‌گوشی داشت نگاهش می‌کرد، به شوخی می‌گفت: «شما پدر ایشونید یا ایشون بابای شمان؟!»  (بر ا...

  آقا سرش را بالا گرفت و پرسید: «امسال جایی تشریف نمی‌برید؟» هرسال ماه رمضان به خانۀ مادرش در اردبیل می‌رفت؛ اما امسال  نمی‌خواست برود.  جواب داد: «ان‌شاءالله قصد دارم قم بمونم و از معنویات اینجا بهره‌مند بشم.» آقا نگاه نافذی به او کرد: «عوض اون چیزی که می‌رفتید و به‌دست  می‌آوردید، جایگزینش رو در ق...