خدا می‌داند قرآن برای اهل ایمان، مخصوصاً اگر اهل علم باشند، چه معجزه‌ها و کراماتی دارد و چه چیزهایی از آن خواهند دید! برنامه قرآن، آخرین برنامه انسان‌سازی است که در اختیار ما گذاشته شده است، ولی ما از آن قدردانی نمی‌کنیم. اهل تسنن، قرآن و ما عترت را آن گونه که باید، نشناختیم و قدر ندانستیم. نابینایی...

زن ارمنیه‌ای که در هواپیما در کنار همسر مرحوم علامه ۱ نشسته بود، جریان زیارت امام رضا علیه‌السلام و گرفتن حاجات از توسل به آن حضرت را نقل کرده بود. بعد از نقل قصه روضه‌خوانی (روضه پنج‌تن) در مدرسه مروی به پیشنهاد آن زن ارمنیه و شفای جوانش برای علامه طباطبایی رحمه‌الله، ایشان فرمود: «خاک بر سر شیعه!»...

در زمان رضاشاه پهلوی که معروف به منکر تبدیل شده بود، آقایی می‌گفت: یکی از خُدام حضرت امام رضا علیه‌السلام در حرم آن حضرت به زنی که روسری بر سر داشت، می‌گفت: چرا روسری به سر کرده‌ای، آیا از امام رضا علیه‌السلام حیا نمی‌کنی که روسری سر می‌کنی؟! در محضر بهجت، ج۱، ص۴۹ ...

شهیدین رحمهماالله عمر کم و کوتاهی داشتند و مع‌ذلک چقدر عمرشان برکات داشت و چه تألیفات نافع و سودمندی از خود به‌جا گذاشتند. آنها برای ما حجتند، تا عمر خود را به غفلت و بطالت نگذرانیم. البته توفیق، چیز دیگری است که... ...

هر چیز از حد میانه و وسط به طرف افراط یا تفریط تمایل پیدا کند، عکسِ نتیجه مطلوب را خواهد داشت؛ کلّ شَیءٍ جاوَزَ حَدهُ، إِنْقَلَبَ إِلی ضِدهِ (هر چیز از حدش بگذرد، به ضد آن تبدیل می‌گردد). بنابراین، میانه‌روی در غضب، شهوت، خواب، خوراک و هر کار دیگر، مُنجی و نافع است، و دو طرف زیاده و نقیصه آن مُضر و ...

روایت عجیبی، به گمانم در کتاب «غررالحکم» آمده است که از آن استفاده می‌شود: «انسان غافل از ذکر خدا، به یاد عمرو و بَکر است». ...

بشر، ظرفیت تعلیم اسما همراه با مُسمّیات را دارد، نه اسم تنها بدون مسمی را، ولی افسوس که ما به همان سنگینی و به همان حالت خاکی باقی مانده‌ایم....

در شب عید غدیر و شب‌های مثل آن، مانند شب و روز نهم ربیع [شب عید حضرت زهرا علیهاالسلام] و… باید فضیلت این شب‌ها و روزها و صاحب آنها و مطاعن دشمنان ایشان و احادیث وارده در زمینه ولایت، با اقامه دلیل و برهان ذکر شود، تا موجب تقویت عقاید مذهبی مستمعین گردد، نه اینکه این‌گونه مجالس به خنده و لهو و لعب گذ...

آخوند به من اشاره کرد که نزدیک بیا، نزد ایشان رفتم، و ایشان آهسته در گوشم گفت: «نمی‌دانم!». این سخن خیلی در من اثر کرد و رنگ‌وروی من سرخ شد، ساکتِ محض شدم. ...

کنیه‌اش ابوعلی بود، از اهالی عَمّان. از قرائنی که درباره زندگی او نقل شده به‌دست می‌آید که در اوایل غیبت کبری از دنیا رفته و هم‌عصر شیخ کلینی و علی‌بن‌بابویه بوده است. در کتاب‌های رجال و تذکره، ثقه و جلیل‌القدر دانسته‌ شده، ولی توضیح چندانی درباره زندگانی او نیامده است....