سعدی می‌گوید: بنی‌آدم اعضای یکدیگرند    که در آفرینش ز یک گوهرند چو عضوی به درد آورد روزگار    دگر عضوها را نماند قرار...

صحیح بخاری برای جرح راویان و رد روایات آنها می‌گوید: «کانَ هذا عَلَوِیاً؛ این شخص علوی بود». و برای تعدیل آنها و قبول روایاتشان می‌گوید: «کانَ هذا عُثْمانِیاً؛ این شخص عثمانی بود» و یا به تفرقه‌های زمان معاویه نسبت می‌دهد.١...

خیلی از علمای اهل‌سنت، مخصوصاً عرفای آنها به خاتم‌الاوصیا عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف اقرار کرده‌اند. حتی صدرالدین قونوی شاگرد محی‌الدین در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «اگر امام مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف را درک کردید، معارف را از او بگیرید و از او تجاوز نکنید و حرف کس دیگر را گوش نکنید». خود محی‌الد...

اهل تسنن می‌گویند: چون حدیث غدیر١ را بخاری نقل نکرده پس ثابت نیست....

ما باید به مشایخ و علمای شیعه وفادار باشیم. آنها پدران مهربان و روحانی ما هستند و بر ما خیلی حق دارند. چه زحمت‌ها کشیدند و چه رنج‌ها بردند تا ما استفاده کنیم، و در استفاده ما هم شریک و مأجورند. در محضر بهجت، ج۲، ص۲۹۳ ...

خیلی عجیب است که انسان از کسی که عالم به مسائل است سؤال نکند، بلکه برود و از بازاری‌ها و کسانی که آشنا به مسائل نیستند سؤال کند؛ زیرا معلوم است که نمی‌فهمند و مختلف جواب می‌دهند....

یکی از علمای عامه درباره امام موسی کاظم علیه‌السلام می‌گوید: «حَدِیثُهُ فِی الأیمانِ غَیرُ مَحْفُوظٍ، وَ الْعُهْدَةُ فِیهِ عَلی أَبِی الصلْتِ الْهَرَوِی؛ حدیث او درباره ایمان مجعول است، و مسئولیت آن بر ابوصلت هروی است». ذَهَبی پاسخ می‌دهد که: «إِذا کانَتِ الْعُهْدَةُ عَلی أَبِی الصلْتِ الْهَرَوِی، ف...

در این شب (شب نیمه شعبان) چهار رکعت نماز وارد است که در هر رکعت بعد از حمد هزار مرتبه آیةالکرسی خوانده می‌شود.١...

قدمای اهل‌سنت، قرآن را قدیم می‌دانستند، ولی مأمون می‌گفت: اگر کسی بگوید قرآن قدیم است، کافر است؛ لذا به والی بغداد نوشت که علمای مذاهب را جمع کند تا نظر خود را درباره قرآن بگویند که قدیم است یا حادث و مخلوق؟ همه گفتند: قدیم است، تنها احمد‌بن‌حنبل گفت: نمی‌گویم مخلوق است. مأمون برای علما نوشت و به هر...

حافظ عثمان با اینکه حافظ قرآن بود، درباره قرآن گفت: «إِن فِی الْمُصْحَفِ لَحْناً!؛ در قرآن اشتباه وجود دارد!». از ایشان خواسته شد که سخن خود را تصحیح کند، گفت: «لا یحَللُ حَراماً وَ لا یحَرم حَلالاً!؛ نه حرامی را حلال می‌کند، و نه حلالی را حرام!».١...