ج. حقّ مطالبه‌ى همه‌ى مهريّه را دارد.

ج. در غير طلاق خلع يا مبارات (مقدار بذل)، حقّ مهريه دارد.

ج. واجب نيست چيزى به او بدهد.

ج. بله، مثل ساير ديون.

ج. طيب خاطر و رضايت قلبى ميزان است، پس اگر در وقت عقد رضايت به آن ندهد و بعد از عقد هم راضى نشود، آن مهريه به ذمه‌ى او نخواهد بود.

ج. مهر نصف مى‌شود.

ج. بله، مى‌تواند مهر مؤجّل قرار دهد.

ج. شرعا مقدار معينى ندارد؛ ولى مستحب، عدم تجاوز از مهرالسنّه است ـ که پانصد درهم مى‌باشد ـ و يا آن که بيشتر از مقدار مهرالسنّه مکروه است.

ج. در هر دو مورد مذکور در سؤال، مهريّه حالّ حساب مى‌شود.

ج. ابراء است و شرايط بخشش را ندارد.