ج. اگر مسلمان باشند، براى ضروريات زندگى جايز است و امر به معروف آن‌ها هم لازم است.

ج. نگاه کردن به غير از صورت و دست‌ها، حرام است و نگاه به صورت و دست فروشنده‌ها، بدون ريبه و قصد لذت جايز است.

ج. بنابر احوط جايز نيست، چون اضافه‌اش به زن باقى است و در زمان اتّصال به بدن، شدّت تحريم مو از پوست بيشتر است.

ج. تا ممکن است بايد به شهرهاى مجاور بروند.

ج. اگر امر به معروف و نهى‌ازمنکر با شرايطش را انجام ندهد، فاسق محسوب مى‌شود.

ج. پوشيدن لباس و غير آن ضوابطى دارد که بايد بر اساس آن باشد و نيز از آن چه که در معرضيّت مفسده است، بايد احتراز شود.

ج. اگر ترويج کفر کافر نباشد، اشکال ندارد، لکن در مقابل نامحرم بايد مراعات کنند.

ج. اگر موجب فساد نباشد و رنگ و شبح پيدا نباشد، مانعى ندارد.

ج. اگر زمينه ساز فساد است، اشکال دارد.

ج. خلاف احتياط است و بلکه با معرضيّت فتنه، جايز نيست.