ج. خير، لازم نيست.

ج. اگر پدر و مادر شما يا خود شما قصد داريد تا آخر، هر تابستان دو سه ماهى به آن‌جا برويد و بمانيد، آمل وطن شما هم مى‌شود.

ج. اگر عرفا يک محل محسوب مى‌شوند، حکم يک محل را دارند.

ج. کفايت نمى‌کند.

ج. اگر سوار شدن همسر سبب زيادتى خرج وسيله نشود و هيچ تأثيرى در سفر شغلى کارمند نداشته باشد، اين جا کشف رضايت مالک مى‌شود که بر فرضى که بفهمند راضى هستند و در نتيجه نماز شکسته است.

ج. اگر ده روز در يک محلّ نمانده، حکم سفر اوّل را پيدا نمى‌کند.

ج. اگر در سفر قصد ده روز ندارد، نمازش شکسته است؛ ولى کسى که براى کار يا تحصيل غالبا مسافرت مى‌کند و ده روز نمى‌ماند، نمازش تمام است حتّى اگر بيش از ده روز با ترديد بماند.

ج. نماز و روزه‌ى شما تمام است و قضاى روزه هم صحيح است.

ج. چون قصد سفر نداشته، بايد نمازش را تمام بخواند.

ج. بايد روزه و نمازشان به صورت شکسته قضا شود.