بعد از ده سال که از اولین و آخرین ارتباطم با ایشان گذشته بود، ایشان را در حرم دیدم. سال ٧١ -٧٢ بود. من آن روزها مشکل مهمی داشتم که ذهنم را مشغول کرده بودم. آمده بودم حرم که بعدش بروم حوزه. آقا بعد از جواب سلام برگشتند به من گفتند: «انسان باید کدخدا را ببیند تا اهل ده را بچاپد!». این صحبتشان خیلی منق...

داشتم توی خیابان می‌رفتم که یکهو به دلم افتاد سراغ آقا بروم. رفتم در زدم. خودشان در را باز کردند. پرسیدند: «فرمایشی دارید؟». گفتم: «می‌خواهم چند دقیقه‌ای در خدمتتان باشم». گفتند: «هفت هشت دقیقه اشکالی ندارد». من با اینکه غریبه بودم، راهم دادند و رفتم داخل. از من پرسیدند: «اهل کجایید و چه می‌کنید و چ...

روزهای عید،  غلغله بود. همه می‌آمدند. خانه پر از رفت‌وآمد می‌شد. تقریباً همۀ ماهایی که جزو اقوام آقا نبودیم، می‌رفتیم بیرون. جا برای ما نمی‌ماند. آقا هم سر سفرۀ غذا می‌نشست و فضا کاملاً خانوادگی بود. گاهی هم از اعضای خانواده، سؤال برایشان پیش می‌آمد. با آقا هماهنگ می‌کردند و می‌رفتند اندرونی خاص آقا...

پایبندی‌اش به روضه تعجب‌برانگیز بود. در حال مریضی هم اصرار داشت که این مجلس باید برقرار باشد. تا خودش به مجلس روضه نمی‌رفت، آرام نمی‌گرفت؛ مگر آنکه پسرش را به نیابت از خود می‌فرستاد. سال‌هایی که مجلس را در منزل برگزار می‌کرد، بسیاری از کارها را خودش انجام می‌داد و هنگام روضه، کنار در می‌نشست و به کس...

رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم: بهترین‌های شما کسانی هستند که اخلاقشان نیکوتر است، و مردم در نزدشان رفت‌وآمد می‌کنند، و با دیگران انس می‌گیرند، و دیگران هم با آنان مأنوس می‌شوند، و خانه‌هایشان محل قدم‌گذاشتن مردم است (کنایه از مهمان‌نوازی). (وسائل‌الشیعه، ج١٢، ص١۵٨) ...

گویا خوابیم! آیا نمی‌شود از این خواب بیدار شویم! چه خوب است در هر شهر و ده و مجتمعی، مهمان‌خانه‌های مجانی برای فقرا و مساکین باز شود؛ مثلاً اگر صدهزار نفر روزی حداقل یک تومان بدهند تا برای فقرا صرف شود، خدا می‌داند چقدر افراد را می‌توان با آن تأمین کرد! در عرب‌های بادیه‌نشین و دهات و روستاهای عراق و...

هرچه خواستیم تشریفات زندگی را زیاد کنیم، خواص مطلب را کم کردیم. هراندازه قیود میهمانی‌ها کمتر باشد و ساده‌تر برگزار شود، میهمان‌ها و میهمانی‌ها زیادتر خواهند بود. در محضر بهجت، ج۱، ص ۱۹۳ ...

ما ثروت و سرمایه را در محسوسات می‌بینیم، لذا اگر به میهمانی دعوت شویم و خورشت نباشد، می‌گوییم: «به ما اهانت شد»....