ج. مجالس لهو و لعب، مجالسى است که مناسبت با مجالس اهل فسق و گناه دارد.

ج. موسيقى بزرگ‌ترين و بيشترين آسيب را به روح انسان وارد مى‌سازد و او را از قرب پروردگار متعال دور مى‌سازد، بنابراين شما که نگران روح خود هستيد، بايد از شنيدن موسيقى حرام خوددارى نماييد.

ج. در حرمت موسيقى تفاوتى بين سنتى و غيرسنتى آن وجود ندارد و در صورت حرمت اصل موسيقى، خريد و فروش نوارهاى آن نيز حرام است.

ج. ملاک حرمت تأثير فعلى نمى‌باشد، بنابراين در اين صورت نيز آن‌ها نبايد موسيقى گوش کنند.

ج. گوش دادن موسيقى آثار منفى فراوانى در روح انسان دارد، ولى حکم شرعى آن داير مدار آن آثار نيست.

ج. تفاوتى با انواع ديگر موسيقى ندارد و غمگين بودن سبب حليّت نمى‌شود.

ج. مرجع تشخيص حکم در تمام احکام شرعى، مرجع تقليد جامع شرايط است که بر فهم و استنباط نظر شارع قدرت دارد و در تشخيص موضوعات، به متخصصين و خبره‌ى آن مراجعه مى‌شود.

ج. اگر ترانه را به آن سبک بخواند، به صورتى که به حالت غنا برسد، حرام است.

ج. استفاده موسيقى براى درمان نيز همانند موارد ديگر آن جايز نيست.

ج. اختيارا خودش نبايد گوش دهد و حکم به گوش خوردن موسيقى (سماع) با شنيدن آن (استماع) فرق مى‌کند.