ج. خلاف احتياط است.

ج۱. آن‌چه مطرب است، از حيث غناى حرام است و از حيث لهو با آلات موسيقى، پس مطلقا حرام است و اگر استعمال آن‌ها در غير لهو باشد، بنابر احتياط جايز نيست.

ج۲. رقص خلاف احتياط است، آواز هم به غنا و غير غنا منقسم مى‌شود که در صورت غنايى بودن حرام مى‌باشد.

ج. نى از آلات مخصوص موسيقى است و اشکال دارد.

ج. هر عمل حرامى داراى مفسده است، چه فرد آن را درک نمايد و چه متوجه آن نشود؛ بنابراين در هر صورت از چنين اعمال حرامى بايد پرهيز نمود.

ج. ملاک حرمت اطراب شأنى است که معمولاً در زدن با آلات و ابزارهاى آن مطرب شأنى مى‌شود و علامت آن غلبه‌ى مقرونيّت آن‌ها با محرّمات ديگر است.

ج. اگر با آلات و ابزار لهو باشد، صورت حلال ندارد.

ج. مجالس لهو و لعب، مجالسى است که مناسبت با مجالس اهل فسق و گناه دارد.

ج. موسيقى بزرگ‌ترين و بيشترين آسيب را به روح انسان وارد مى‌سازد و او را از قرب پروردگار متعال دور مى‌سازد، بنابراين شما که نگران روح خود هستيد، بايد از شنيدن موسيقى حرام خوددارى نماييد.

ج. در حرمت موسيقى تفاوتى بين سنتى و غيرسنتى آن وجود ندارد و در صورت حرمت اصل موسيقى، خريد و فروش نوارهاى آن نيز حرام است.

ج. ملاک حرمت تأثير فعلى نمى‌باشد، بنابراين در اين صورت نيز آن‌ها نبايد موسيقى گوش کنند.