ج. کج گذاشتن در فرض مزبور، مانعى ندارد و احتياط در تقديم طرف راست بر طرف چپ است، و بايد دقّت شود که مهر آلوده نشود و اگر آلوده شد، بايد در سجده‌ى بعدى به جاى پاک آن سجده کند.

ج. جايز است.

ج. بنا مى‌گذارد که در رکوع است.

ج. بله.

ج. اگر به منزله‌ى ضبط صوت است لازم نيست؛ اما اگر به طور مستقيم و به  منزله‌ى بلندگوى بى‌سيم است، واجب است. (به مسأله‌ى ٩٠١ رساله رجوع شود.)

ج. اگر به اندازه‌ى قدر واجب از سجده روى مهر باشد، مانعى ندارد و اگر نباشد بدون آن که سر را بلند کند، آن مو يا چادر را از روى پيشانى بکشد.

ج. اگر اشياى مذکور از چيزى که سجده بر آن صحيح است ساخته شده، مى‌شود بر آن سجده کرد و جواز سجده بر کاغذى که احتمال دارد از چيزهايى درست شده باشد که سجده بر آن جايز نيست، مورد تأمل است؛ لذا احتياطا سجده ننمايد.

ج. اين سجده را سجده‌ى دوم رکعت اوّل حساب مى‌کند، پس مى‌ايستد و رکعت دوم را به جا مى‌آورد و براى زيادى‌ها سجده سهو به جا مى‌آورد.

ج. کفايت هر ذکرى که در سجده بگويد خالى از وجه نيست، ولى  احتياط مستحب آن است که سه مرتبه سبحان اللّه‌ يا يک مرتبه «سبحان ربى الاعلى و بحمده» بگويد و ذکرهاى مستحبى را هم بنابر احوط بايد صحيح بخواند.

ج. به هر طور ممکن، هر چند با اشاره هم ممکن باشد، بايد سجده کند و با ترک آن از روى فراموشى يا عمدا ساقط نمى‌شود و بايد بعدا به جا آورد.