باید بدانیم که آن‌به‌آن، از اینکه باید از عبودیت و تحصیل رضای خدا، در اعتقاد و در عمل، در شخصیات و اجتماعیات و نوعیات خودمان، غافل نشویم. مبادا آنی غفلت کنیم که همان آن، گرگها ما را خوردند! آنِ غفلت، آنِ مهیّا شدن برای شیاطین انس و جن است. فقهراً۱ باید بفهمیم که ما از خدا بخواهیم آن‌به‌آن، ما را سال...

طبیب، خیلی باید ملتفت [متوجه] باشد [که] کاری خلاف ایمان [از او] سر نزند. او (فرض کنید به اینکه) برای فقرا هم معالجه می‌کند اما صاحب کار می‌داند که [چطور پاداش بدهد]. آدم [باید] اجرت را از خدا بخواهد، نه از خود اینها. [طبیب] شاید مال هم داشته باشد [ولی] مبارک نباشد و برکت نداشته باشد؛ اما صاحب کار می...

سؤال: آقا، مشهد می‌روم. جواب: [لبخندی می‌زنند و سری تکان می‌دهند] شاید افضل از حج باشد.   سؤال: نماز «واعَدنا» سورۀ توحید هم دارد؟ جواب: بهتر است [توحید هم خوانده شود.]   سؤال: یک چیزی گم کرده‌ام، خیلی برایم مهم است. جواب: «اَصْبَحْتُ فِی اَمانِ الله، اَمْسَیْتُ فِی جَوارِ الله» [را] تکرار کنید.   ...

[اگر] کسی از اینجا معرفت پیدا کند، می‌فهمد [که] مسئله ظهور و غیبت امام [این‌طور است که] ما [امام زمان علیه‌السلام را] نمی‌بینیم [ولی] او ما را می‌بیند؛ ما کلامش را نمی‌شنویم، [اما] او کلام ما را می‌شنود. ما معرفتمان ناقص است. عینک ما است که تاری دارد و الّا آنها [ائمه علیهم‌السلام] که ما را می‌بینند...

در اذن دخول [حرم] سیدالشهدا علیه‌السلام این مطلب منصوص است [که شخص بگوید]: «أَ أَدْخُلُ یَا اللهُ، أَ أَدْخُلُ یَا رَسُولَ اللهِ، أَ أَدْخُلُ یَا...» و از تمام ائمه علیهم‌السلام استیذان۱ می‌شود....

...

... مؤید باشید ان‌شاءالله، مقبول‌الزیاره باشید ان‌شاءالله، محفوظ باشید ان‌شاءالله از آفات دنیویه و اخرویه و ظاهریه و باطنیه. معصوم [و] محفوظ باشید از شر شیاطین انس و جن، دور باشید ان‌شاءالله....

آیت‌الله بهجت رحمه‌الله برای افزایش روزی و برآورده شدن حاجات مهم، به ختم سورۀ «واقعه» اهمیت فراوانی می‌دادند و آن را به اطرافیان خود توصیه می‌کردند. و طبق فرمایش ایشان می‌توان این ختم را در غیر از دوشنبه اول ماه و حتی در یک نوبت با تلاوت مجموع سوره‌ها (یعنی ١٠۵ سوره واقعه) و خواندن دعاهای آن بجا آورد: ...

باید همۀ ما متوجه و ملتفت باشیم که هدف از خلقت، عبودیت است برای همۀ بشر. باید بدانیم که این یک کلمه «إِلّا لِیَعْبُدُونِ»۱، معنایش این است که هرچه هست و نیست، در همین عبودیت خداست. هرچه هست و نیست، در تحصیل رضای خداست؛ در اعتقادات و در عملیات....

باید بدانیم [که] مطلب فقط یکی است، آن چیست؟ بندگی خدا. بندگی خدا، در طاعتِ خداست [و] طاعت خدا در [گرو] ترک معصیتِ خدا است؛ هم در اعتقاد و هم در عمل. غیر از طاعت خدا یا چیزی که مولّد طاعت خدا [است] نداشته باشیم [که عبارت است] از معارف و تفکرات. یا چیزی که طاعت خدا، مولّد آنهاست [که عبارت است] از مرضی...