در حال بارگیری...
باید بدانیم که آن‌به‌آن، از اینکه باید از عبودیت و تحصیل رضای خدا، در اعتقاد و در عمل، در شخصیات و اجتماعیات و نوعیات خودمان، غافل نشویم. مبادا آنی غفلت کنیم که همان آن، گرگها ما را خوردند! آنِ غفلت، آنِ مهیّا شدن برای شیاطین انس و جن است. فقهراً۱ باید بفهمیم که ما از خدا بخواهیم آن‌به‌آن، ما را سالم و محفوظ از جمیع آفات و بلیاتِ معنویه و صوریه، ظاهریه و باطنیه، دنیویه و اخرویه [نگاه دارد تا] از سعادتمان محروم نباشیم.
باید همۀ ما متوجه و ملتفت باشیم که هدف از خلقت، عبودیت برای همۀ بشر است. باید بدانیم که این یک کلمه «إِلّا لِیَعْبُدُونِ»۲، معنایش این است که هرچه هست و نیست، در همین عبودیت خداست؛ هرچه هست و نیست، در تحصیل رضای خداست؛ در اعتقادات و در عملیات. باید بدانیم که حقّ میل به یمین و یسار۳ نداریم، [بلکه] باید در صراط مستقیم [حرکت کنیم.] «أَنِ اعْبُدُونِی هَذَا صِرَاطٌ مُستَقِیمٌ»۴. باید بدانیم که تمام نتیجه و تمام سعادت در این است که ما موفق باشیم که عزم ثابتِ مستمر بر ترک معصیت، در اعتقادیات و در عملیات داشته باشیم.
