انسان هر راهی را بدون تقید و پای‌بندی به قرآن و سنت برود، روزبه‌روز تنزّل می‌کند و تاریخ، از جمله قضایای سقیفه و پیامدهای آن مانند واقعه طَف (کربلا)، هر روز تکرار می‌شود؛ زیرا هر روز حقی غصب و یا احقاق می‌شود، و همیشه حق و باطل مثل حسین و یزید وجود دارد، و کار مردم هم یا جنگ در کنار یزید یا در رکاب ...

حضرت راه سوم، یعنی بیعت را ذکر نمود یعنی به شام بروند و با یزید بیعت کنند، ولی ابن‌سعد قبول نکرد و از حضرت تسلیم بدون قید و شرط خواست....

عمرسعد به مقصود خود، یعنی مُلک ری نرسید؛ به دَرَک رفت. همین برای او بس بود که به خسران دنیا و آخرت مبتلا شد. با اینکه او چنان جنایت عظیمی کرد و سیدالشهدا علیه‌‏السلام را کشت، با اینکه خود او هم می‌‏دانست جنایت است! بااین‌حال، عامه او را توثیق کرده و از او با لقب «صدوق» (بسیار راستگو) یاد کرده‌‏اند! ...

کاری سر خود می‌آوریم که دشمن نمی‌آورد. آیا هیچ دشمنی می‌توانست آن بلا را بر سر عمر سعد بیاورد که خودش در یک شب آورد؟! مؤمنین با این همه پیش‌آمدها، برای نجات اهل ایمان به تضرع و ابتهال و التجا محتاج هستند. چنان‌که در شبانه روز به نان احتیاج دارند، به دعا و تضرع نیاز دارند. در محضر بهجت، ج۱، ص ۳۱۸ ...

از کلمات شمر ملعون بعد از جریان قتل حضرت اباعبدالله‏ علیه‌‏السلام استفاده می‏‌شود که تائب و نادم نبود، بلکه چه‌بسا کار خود را قبیح هم نمی‏‌دانست! می‏گوید: «أَطَعْنا وُلاتَنا...؛ ما از فرماندهان خود اطاعت کردیم...»، درحالی‌که «إِنما الطاعَةُ فِی الْمَعْرُوفِ؛ تنها در کارهای خوب باید از دیگران اطاعت ن...

درباره حضرت علی‌اکبر سلام‌الله‌علیه وارد است که امام حسین علیه‌السلام هنگام به میدان رفتن و وداع آن بزرگوار به مادرش لیلی فرمود: «دَعِیهِ، فَقَدِ اشْتاقَ الْحَبِیبُ إِلی لِقاءِ حَبِیبِهِ!؛ رهایش کن، که دوست به دیدار محبوبش اشتیاق پیدا کرده است!»....

کاری که به عابس۱ رحمه‌الله نسبت می‌دهند که در روز عاشورا در میدان جنگ، زره را انداخت و لخت شد۲ سهل است؛ زیرا تمام اصحاب و خود آن حضرت «مُسْتَمیت» و طالب مرگ و شهادت بودند و می‌دانستند که ک...

مسلمانان در شأن اهل‌بیت علیهم‌السلام در غایت اختلافند؛ چنان‌که در مورد قرآن نیز چنین هستند. برخی آن‌قدر ضعیف هستند که در بوسیدن ضریح آنها شک و اعتراض دارند. آقایی ظاهراً به مرحوم شیخ انصاری که حرم یا ضریح را بوسید، اعتراض کرد که آقا شما هم؟!...

اگر دل انسان به «ذکرالله» مطمئن شد، به خطابِ «يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ؛ ای نفس آرام!»۱ مخاطَب می‌گردد. در روایت آمده است که مخاطب این آیه شریفه، سیدالشهدا علیه‌السلام است.۲...

در نقل جریانات امام حسین علیه‌السلام خیلی باید دقت شود. چه‌بسا بسیاری از آنچه گفته می‌شود درست نباشد؛ هرچند عیان [دیدن] آنچه واقع شده، فجیع‌تر از سماع [شنیدن] آن است! به عکس جهان آخرت است، که عیان آن بهتر و لذت‌بخش‌تر از سماع آن است. در وقت تبلیغ باید سعی کنیم یقینیات قرآن و عترت را نقل کنیم و به مس...