أمیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه‌السلام: لا تَسْتَحِ مِنْ إِعْطَاءِ الْقَلِيلِ، از بخشش اندک شرم مدار، فإِنَّ الْحِرْمَانَ أَقَلُّ مِنْهُ. كه محروم كردن، از آن كمتر است....

... شناختن خود، موجب شوق به تحصیل کمالات و تهذیب اخلاق و باعث سعی در دفع «رذائل» می‏‌گردد؛ زیرا که آدمی بعد از آنکه خود را شناخت و دانست که حقیقت او «جوهری» است از «عالم ملکوت»، که به این عالم جسمانی آمده، باشد که به این فکر افتد که چنین جوهری شریف را عبث و بی‌‏فایده به این عالم نفرستاده‌‏اند، و این...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:  غنا و تمکن مالی،[فقط] جنبۀ مقدّمیّت دارد و برای این است که انسان راحت زندگی کند.  [اما] فرد متوکل بر خدا، بدون داشتن آن مقدّمه، راحت زندگی می کند....

از امام صادق‌ علیه‌السلام نقل شده که: هر کس سه روز پایانی ماه شعبان را روزه بدارد و آن را به ماه رمضان وصل کند، خداوند متعال، روزه دو ماه پی‌درپی را برای او می‌نویسد. اقبال‌الاعمال، ج۲، ص۹۴۹   ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: ای‌کاش می‌نشستیم و درباره‌ی اینکه حضرت غائب علیه‌السلام چه وقت ظهور می‌کند، با هم گفت‌وگو می‌کردیم، تا حداقل از منتظرین فرج باشیم. [امام زمان(عج)] اشخاصی را می‌خواهند که تنها برای آن حضرت باشند. کسانی منتظر فرج هستند که برای خدا و در راه خدا منتظر آن حضرت باشند، نه برای ب...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: چقدر سخت است، اگر برای ما این امر ملکه نشود که در هر کاری که می‌خواهیم اقدام کنیم و انجام دهیم، ابتدا رضایت و عدم رضایت امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف را در نظر نگیریم و رضایت و خشنودی او را جلب ننماییم! کتاب بشارت از حضرت حجت عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف، ص۶۶ مجموعه ...

امام صادق علیه‌السلام به نقل از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فرمود: هرکه خود را از [تعرض] به آبروی مردم نگه دارد، خداوند او را از عذاب روز قیامت باز می‌دارد. وسائل‌الشیعه، ج۱۵، ص۳۵۹   ...

سؤال: در حدیث شریف «لَوْ أَنَّ أَشْيَاعَنَا وَفَّقَهُمْ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِي الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَيْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْيُمْنُ بِلِقَائِنَا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعَادَةُ بِمُشَاهَدَتِنَا» منظور از وفای به عهد چیست؟   حضرت آیت‌الله بهجت قد...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:  نواب اربعه خیلی بزرگوار بودند. [می توان] در دعوات و توسلات، آن‎ها را شفیع و واسطه قرار داد!...

در سال آخر، وسط درس حالش بد می‌شد. یک روز سرفه‌های پی‌درپی امانش نمی‌دادند. جعبۀ دستمال‌کاغذی روی میز  تمام شد و سرفۀ او نه! به نزدیکانش می‌گفتیم: «این‌قدر سختش است، بهتر نیست نیاید و استراحت کند؟» می‌گفتند: «راضی‌اش می‌کنیم.» فردا باز دیدیم سر ساعت آمده... شرمنده می‌شدیم؛ کتاب‌مان را محکم‌تر توی دس...