ج. بله، مى‌تواند.

ج. اگر نماز مى‌خواند، بنابر احتياط واجب بايد فطره را پيش از نماز عيد بدهد؛ ولى اگر نماز عيد نمى‌خواند، مى‌تواند فطره را تا ظهر به تأخير بياندازد.

ج. منظور کسى است که خرج سال خود و خانواده‌اش را دارد؛ و کسى که فعلاً خرج سال را ندارد ولى به تدريج به دست مى‌آورد و مصرف مى‌کند، اگر غير از آن چه خرج مى‌کند، با قرض کردن و مانند آن بتواند زکات فطره را بدهد، به طورى که نظم امور او به هم نخورد و موجب خرج و اجحاف نباشد، بنابر احتياط واجب بايد زکات فطره را بدهد.

ج. بلى در صورت وجوب، هر کدام سهم خود را مى‌دهد.

ج. در کفارات با صدق طعام مانعى ندارد و در زکات فطره، در صورتى که قوت غالب باشد، اشکال ندارد.

ج. اگر بنابر احوط راه ديگرى براى تأمين آن‌ها نيست، از باب فى سبيل اللّه‌ مى‌توان مصرف نمود.

ج. مى‌تواند جنسى را هر چند زيادتر از زکات قيمت دارد، به عنوان شراکت اهل زکات کنار بگذارد، مثلاً ساعت يا لباس و غير آن و بعدا با اطمينان به رضايت آن‌ها سهم آن‌ها را بپردازد و هم چنين است اگر مى‌تواند قرض خالى از حرج و اجحاف نمايد.

ج. خير، بر عهده‌ى او نمى‌باشد، لکن مستحبّ است، (مسأله‌ى ١۵۶٩ رساله).

ج. ظاهرا خير.

ج. مى‌توان نان حساب کرد، ولى بايد به قيمت آزاد آن حساب کرد.