ج. اگر چنين برنامه‌اى مستمر نبوده و نان‌خور يا ميهمان بر آن افراد صدق نکند، فطره آن‌ها بر هديه دهنده واجب نيست؛ هر چند با طعام او افطار کرده باشند.

ج. بر عهده‌ى ميزبان است.

ج. اگر به نيابت از طرف ميزبان دهد، از گردن او ساقط مى‌شود، (مسأله‌ى ١۵٧۵ رساله).

ج. خير، اگر صدق عيال يا ميهمانان نمى‌کند.

ج. منظور کسى است که خرج سال خود و خانواده‌اش را دارد؛ و کسى که فعلاً خرج سال را ندارد ولى به تدريج به دست مى‌آورد و مصرف مى‌کند، اگر غير از آن چه خرج مى‌کند، با قرض کردن و مانند آن بتواند زکات فطره را بدهد، به طورى که نظم امور او به هم نخورد و موجب خرج و اجحاف نباشد، بنابر احتياط واجب بايد زکات فطره را بدهد.

ج. بلى در صورت وجوب، هر کدام سهم خود را مى‌دهد.

ج. خير، بر عهده‌ى او نمى‌باشد، لکن مستحبّ است، (مسأله‌ى ١۵۶٩ رساله).

ج. ظاهرا خير.

ج. اگر پيش از برآمدن هلال ماه شوال ميهمان شده است، فطره‌اش بر ميزبان واجب است، به شرط آن که براى خوردن غذا به منزل او آمده باشد، هر چند بعدا مانعى پيش آيد که نتواند غذا صرف کند.

ج. زکات فطره‌ى عيالش بر عهده‌ى خودش است.