ج. ظاهرا متعلق خمس نيست.

ج. بايد يقين يا اطمينان داشت که آن کميته آن را در موارد مصرفش صرف مى‌کند.

ج. مانعى ندارد. (به مسأله رساله ١۵۵۶ و ١۵٩۶ مراجعه شود.)

ج. بايد اطمينان به صرف در مصرف باشد و در فرض جواز، عنوان پرداخت به مستحق را دارد.

ج. چون براى ديگران است جايز نيست، مگر با اجازه‌ى آن‌ها.

ج. جايز است و چون آن فرد وکيل در ايصال است نه اخراج، لازم نيست او ديگر نيّت کند.

ج. اگر نماز عيد فطر مى‌خوانيد، بنابر احتياط واجب بايد فطره را پيش از نماز عيد فطر بدهيد و اگر نماز عيد فطر نمى‌خوانيد، مى‌توانيد تا ظهر به تأخير بياندازيد و اگر موقع وجوب زکات آن را پرداخت نکرده و کنار هم نگذاشته‌ايد احتياط مستحب آن است که بعدا قضا کنيد؛ ولى اظهر اين است که زکات فطره ديگر بر شما واجب نيست؛ ولى معصيت کرده‌ايد.

ج. اگر کنار هم نگذاشته، احتياط مستحب آن است که بعدا قضا کند؛ ولى اظهر اين است که زکات فطره ديگر بر او واجب نيست، ولى معصيت کرده است.

ج. ظاهرا بايد از افراد پرداخت کننده فطريه مطالبه کنند.

ج. اگر مقدار مصرف خودش کمتر از يک صاع نباشد، اشکال ندارد، (مسأله‌ى ١۵٨۵ رساله).