ج. اگر ممکن است ظرف آب را با دهان خود بردارد و به دست‌هايش بريزد و يا حيله‌هاى ديگر ـ مثل ايجاد منفذ و سوراخ در ظرف ـ به کار بندد که آب جريان پيدا کند.

ج. تا علم به نجاست نباشد، پاک است.

ج. اگر رنگ، مربوط به نجاست نباشد و به مقدارى نيز نباشد که آب را قبل از تطهير مضاف کند، پاک مى‌شود

ج. بعد از خشکاندن پوست ـ بنابر احوط ـ آن را در آب کر يا جارى بگذارند، به مدّتى که آب در آن نفوذ کند.

ج. اعلام لازم نيست و فقط خود بايد اجتناب نمايد و در صورت معاشرت با آن عدّه، پس از غذا به آنان اطلاع دهد تا آن‌چه نجس شده، پاک کنند. (به مسأله‌ى ١۴۶ رساله رجوع شود.)

ج. اشکال ندارد.

ج. اگر در معرض هتک است، جايز است.

ج. خير.

ج. هر مقدارى از آن که يکى از اوصاف سه گانه‌اش با ملاقات با مردار تغيير کرده، نجس است، نه اين که فقط از نزديک آن مردار عبور کرده باشد.

ج. پاک نمى‌شود و بايد قطع و وصل شود.