خدا میداند که ابوذر، مقداد و عمار چه مقامی داشتهاند! اگر امثال آنها در اصحاب نبودند، حقانیت مکتب اسلام شناخته نمیشد. بهواسطه مقام آنها معلوم شد که اسلام و قرآن، مدرسه تربیت و ترقی است، ولی عامه شاید برای اینها مقامی قائل نباشند؛ هرچند «عَشَره مُبَشّرهای»١ دارند، ولی هیچکدام از این چهار نفر را جزو آنان نشمردهاند. هرچند روایت عشره مبشّره اساساً دروغ است که امام علیهالسلام میفرمود: «من جای آنها را میدانم که...»٢ و همچنین این روایت نیز دروغ است که نقل کردهاند رسول اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم فرمود: «أَعْلَمُکمْ مَعاذُ؛ مغاذ از همه شما آگاهتر است» و یا اینکه: «أَعْلَمُکُمْ فُلانٌ و أَزْهَدُکُمْ فُلانٌ؛ فلانی از همه داناتر و فلانی از همه زاهدتر است»؛٣ زیرا این مضامین به اتفاق شیعه و سنی درباره حضرت امیرالمؤمنین علیهالسلام وارد شده است.