آیا رد کردن و قبول نکردن حاکم شرع و فقیه، رد امام علیهالسلام نیست؟ «الرادّ علیهم کالرادّ عليّ و الرادّ علینا کالرادّ علی اللّه»١
امور اجتماعی، مانند حدود و دیات و قصاص و... را که میدانیم باید عملی شود؛ یا مثلاً زکات یک چیزی نیست که بگوییم مؤمنین از آن مستغنی میشوند، پس گرفتن زکات شد شد، نشد هم نشد! یا در مورد خمس کسانی بودهاند که وصيّت میکردند یداً بید (دست به دست) نگهداری کنند، تا زمان ظهور حضرت عجلاللهتعالیفرجهالشریف برسد؛ یا مثلاً بعضی قائل بودند که خمس را به هیچکس نباید بدهند، بلکه باید دفن کنند یا در دریا بیندازند و امثال این نظرات، که در این موارد میدانیم قطعاً اتلاف مال است. بالأخره نمیتوانیم بگوییم فقیه عادل اینگونه مناصب را ندارد. بیشک اگر بگوییم فقیه این مناصب را ندارد، به طریق اولی عدول مؤمنین هم این مناصب را ندارند و لازمه اینگونه نظرات، این میشود که احکام همیشه معطل بماند!
ما میدانیم که در وصيّت دستبهدست، اموال بهطور قطع و یقین از بین میرود. وصيّتها را زیر پا میگذارند و به آن عمل نمیکنند... به هر حال نمیتوانیم به اینگونه نظرات و اقوال که لازمهاش اتلاف اموال و تعطیلی احکام شرعیه میشود، ملتزم شویم. چه بسا بتوان گفت وجود مقدس امام زمان عجلاللهتعالیفرجهالشریف نایب گذاشتند و سپس غایب شدند؛ و این مطلب یک ارتکاز ضروری است، نه اینکه هر کسی [متولّی] شد، شد! میدانیم که مخالفین هر چه توانستند، انجام دادند. آیا میتوان گفت هر چه بر سر شیعیان و عائله حضرت عجلاللهتعالیفرجهالشریف تا روز قیامت آمد که آمد؟!
معلوم نیست تا روز قیامت هم آثار عملشان٢ از بین برود؛ چرا؟ به جهت اینکه احتمال دارد که در زمان ظهور، عدهای کرهاً (به اجبار) داخل در زمره مؤمنین بشوند. بعضی از آنها اصلاً باطناً قبول نمی کنند! حتی در روایت داریم که با حضرت عجلاللهتعالیفرجهالشریف _ به خاطر مخالفتش با آن دو نفر _ میجنگند!
به هر حال در روایت داریم: «ارْجِعُوا فِیهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِیثِنَا»؛ همین روایات موثوقٌ بها (مورد اعتماد) را برای مؤمنین گذاشتهاند، این خودش یک مرتبه ای از حضور و ظهور است.٣ این مرتبه از حضور را اعتنا نمیکنیم و عمل نمی کنیم، اما مدام دعا میکنیم «عجّل فرجه»! این دعا راست است؟! با همان دستوراتی که از واضحات است و یقین داریم که [حضرت عجلاللهتعالیفرجهالشریف] چه فرموده است و چه میکند، کار نداریم [و می گوییم:] باید خودش باشد، تا ما حرفش را گوش کنیم!
این [مطلب] یقینی است که آن مردم روستایی هم که هیچ دسترسی به فقها ندارند، شاید بتوانند با عدول مؤمنین کارها و شئونشان را اداره کنند. علیایّحال، قهراً این را هم نباید شبهه کرد که دادن وجوهات به فقیه عادل، مثل دادن به خود منوب عنه (امام عجلاللهتعالیفرجهالشریف) است.
جهت مشاهده تمامی تولیدات رسانهای مرتبط با کتاب «بشارت از حضرت حجت(عج)»، و دسترسی به مجموع صوتها و فیلمهای بیانات حضرت آیتالله بهجت، که قابلیت دسترسی به آنها از طریق بارکد(QR)، در حاشیه صفحات کتاب فراهم گردیده است، به لینک ذیل مراجعه فرمایید:
ویژهنامه اینترنتی کتاب بشارت از حضرت حجت(عج)