صاحب جواهر با این همه اهمیت برای تألیف جواهر، فرموده است: حاضرم ثواب جواهر را با اشعار قصیده اُزریه مبادله کنم و ثواب جواهر در نامه عمل او، و ثواب اشعار او در نامه عمل من باشد. در آن قصیده آمده است:
إِنمَا الْمُصْطَفی مَدِینَةُ عِلْمٍ وَ هُوَ الْبابُ، مَنْ أَتاهُ أَتاها
(قطعاً حضرت محمد مصطفی صلیاللهعلیهوآلهوسلم شهر علم، و او (علی علیهالسلام) درب آن، و تنها کسی به آن شهر وارد میشود که از آن در وارد شود)
این اشعار سروده شیخ حیدر است، مگر هر شاعری میتواند این چنین شعر بسراید؟!